Sydney - Auckland

Sydney - Auckland - Pahia - Auckland

Hallo trouwe lezersvrienden! Vandaag de dertiende van februari. De dag voor de veertiende dus. Natuurlijk:) Ook wel beter bekend als Valentine’s day! Tijd voor een berichtje vandaag. Momenteel ben ik voor de tweede maal op mijn reis neergestreken in de grootste stad van Nieuw-Zeeland, Auckland. Moet eerlijk toegeven dat, nadat ik in Sydney geweest ben Auckland toch een beetje tegenvalt. Vandaar waarschijnlijk ook dat dit nu al de tweede keer is dat ik hier ben op deze reis.. Maar eerst brengt dit verhaal ons terug naar Sydney.

Een kleine summary voor degene met te weinig tijd om dit ellenlange en iets uit de hand gelopen verhaal te lezen. De gedane dingen op een rijtje;

Sydney Harbour Bridge bezocht
Bondi Beach
Blue Mountains
Auckland
Pahia, Bay of Islands
Cape Reinga

Sydney, Bondi Beach
Hier in Sydney en omgeving schijnt het dus behoorlijk slecht weer geweest te zijn. Regen en weinig zonneschijn. Maar met mijn aankomst is ook de zon gearriveerd. Het weer is mooi en Sydney schijnt als nooit tevoren. Tijd dus om eens een bezoekje te brengen aan Sydney Harbour. Ongetwijfeld bekend van het wit glinsterende Opera House of de indrukwekkende Sydney Harbour Bridge die de twee verschillende kanten van de haven met elkaar verbindt. Een paar prachtige foto momentjes later wordt maar weer het YHA hostel aangedaan. Een leuke plaats om te verblijven, op een prachtige locatie in het centrum. Wel enigszins onpersoonlijk. Dat wel.

Om het goede weer te vieren ben ik samen met een andere alleen reisende Nederlander richting het strand gegaan. Bondi Beach. Voor alle reizigers voor mij ongetwijfeld een bekende plaats. En klaarblijkelijk ook voor alle reizigers tijdens mijn reis, want het sterft van de mensen op Bondi Beach vandaag. Celebrating Summer! Na het vinden van een plaatsje tussen de massa maar eens gaan genieten van de warmte van de zon. En ervaren zonnebader als ik ben betekend dat dus eigenlijk maar een ding. Smeren, smeren, smeren! Na de bustoer aan het eind van de middag terug naar Sydney weer overleefd te hebben de ferry richting Manley genomen. Leuk surfplaatsje aldaar, maar belangrijkste misschien wel is dat de ferry een uitstekende fotoplaats is voor een kiekje van de skyline van Sydney.

Blue Mountains
Wat ons brengt naar de Blue Mountains. Een natuurgebied ten westen van Sydney. Genaamd naar de blauwkleurende mist die aan het eind van de middag over de bossen hangt en bekend vanwege de drie gezusters (of eigenlijk gewoon drie steenpartijen) die massa’s Japanners en Chinezen trekken. Maar het avontuurlijke bloed in me begon te borrelen dus werd het tijd voor een wandeling door de bossen. Ditmaal niet verdwaald, wat een prestatie opzich is, want dit gebeurt mij dikwijls in de prachtige omgeving van Schoorl. Wel enigszins onderschat hoe intens de wandeling was en hoe geweldig Vans zijn om deze wandeling mee te ondernemen. Een aantal blaren en duizenden foto’s later zat ik alweer in de trein terug. De volgende dag gevolgd met de trip richting Auckland.

Auckland dus. Twaalf uur tijdsverschil met het West-Europese vasteland. Wat zorgt voor een gemakkelijk rekensommetje voor telefoon- en skypegesprekken. Overigens, zoals gezegd, een weinig indrukwekkende stad. Ongetwijfeld prachtig, maar niet hetgeen wat ik gezien heb. Gelukkig viert de rood, wit, blauwe vlag hoogtij en waren mijn twee van mijn drie roommates Nederlands. Dus daar maar eens even rondgehangen voor een aantal dagen. De ‘Typhoon’ bleek het hoogtepunt. Klinkt indrukwekkend misschien, maar het valt wel mee. Een machine in de arcade hal. Ik houd het daarbij. Weinig indrukwekkende stad dus. Maar wel enorm kunnen lachen met de roommates.

‘The Bay of Islands’
Op naar het Noorden. Op naar Pahia. Beter bekend misschien als ‘The Bay of Islands’ Prachtige omgeving. Een beetje uit de brochures. Mooie stranden. Relatief rustig. Dag twee hier bracht ons naar Cape Reinga. Een spirituele plaats voor de Maori, omdat geloofd wordt dat vanaf hier de geesten van de overledenen hun laatste jump maken naar het land van de geesten. Buiten dat is het ook een mooie plaats met de veelvuldig gefotografeerde vuurtoren op het einde. Deze stop is gevolgd door het fenomeen ‘Sandboarden’. Met een bodyboard van een zandduin af. Mooi fenomeen. Leuk om gedaan te hebben, maar niet zo spectaculair als gezegd wordt. Met een bus over de ’90 mile beach’ rijden is dat wel. Althans, de eerste paar minuten. Een highway over het strand. Misschien wel de oplossing van het Nederlandse fileprobleem.

Na twee ontspannen dagen in Pahia heeft dit mij alweer richting Auckland gebracht op weg richting het Zuiden van het land. Voor degene die tot hier zijn gekomen met lezen. Bedankt! Is dit laatste uurtje van mijn tijd niet voor niets geweest;) Beetje extra informatie: Het gaat niet zo goed met de bankrekening als gehoopt. Alles hier is toch wel gewoon heel duur. Dus geen idee nog hoe dat mij verder gaat brengen. Misschien dat de reis wel enigszins verandert wordt, dat jullie mij eerder terug zien, dat ik een lotto in de Nieuw-Zeelandse loterij koop of een stichting op richt waar jullie allen van harte uitgenodigd worden op geld op te storten (donatie’s zijn overigens altijd welkom..)

Een vriendelijke groet vanuit het land van de kiwi’s!

Erik